Φονβίζιν, Ντένιτς Ιβάνοβιτς

(1744 – 1792). Ρώσος δραματικός συγγραφέας. Έγραψε σε νεαρή ηλικία κωμωδία με τον τίτλο Ταγματάρχης, η οποία προκάλεσε μεγάλη εντύπωση στο κοινό αλλά και στην ίδια την αυτοκράτειρα Αικατερίνη B’, που πίστεψε πως θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τον συγγραφέα για τη βελτίωση και την ανάπτυξη του εθνικού θεάτρου. Λίγο αργότερα όμως, ο Φ., εξαιτίας ίσως της συναναστροφής του με τον αυτοκρατορικό επίτροπο της Ιεράς Συνόδου Τσεμπισέφ, σπουδαίο θεολόγο, εκδήλωσε τάσεις έντονης θρησκοληψίας, με αποτέλεσμα να εγκαταλείψει το θέατρο και να επιδοθεί στη μετάφραση θεολογικών συγγραμμάτων. Το 1782, ωστόσο, ξαναγύρισε σε αυτό με την κωμωδία του Ο Προγυμναστής, η οποία, επειδή σατίριζε πρόσωπα του στενού περιβάλλοντος της Αικατερίνης B’, προκάλεσε τη δυσαρέσκεια της αυτοκράτειρας. Λίγο αργότερα έγραψε και νέα κωμωδία με τον τίτλο Άνηβος, καλύτερη οπωσδήποτε από τις δύο προηγούμενες, που τον κατέταξε στην κατηγορία των σπουδαιότερων Ρώσων θεατρικών συγγραφέων της εποχής του. Στο μεταξύ πέθανε ο φίλος και προστάτης του υπουργός Εξωτερικών Πανίν και ο ίδιος έπεσε στην απροκάλυπτη πια δυσμένεια της αυτοκράτειρας. Τελικά, η άσωτη ζωή και οι οικονομικές δυσκολίες του υπέσκαψαν την υγεία του και τον μετέτρεψαν σε πραγματικό ράκος. Πέθανε νέος και σε κατάσταση ηθικής κρίσης και θρησκευτικού φανατισμού, που έμοιαζε πολύ με την ψυχοπάθεια του Γκόγκολ. Τα χαρακτηριστικά στοιχεία του έργου του είναι η πρωτοτυπία και η σατιρική διάθεση, η οποία στρέφεται εναντίον των ηθών της παλαιάς κοινωνίας. Μετά τον θάνατό του εμφανίστηκαν και άλλοι Ρώσοι συγγραφείς θεατρικών έργων, οι οποίοι όμως δεν κατόρθωσαν να κρατήσουν το ρωσικό θέατρο στο επίπεδο που το είχε ανεβάσει ο Φονβίζιν.